It’s the singer, not the song – stwierdził kiedyś Mick Jagger. Nie chodzi o to, co ktoś, kto śpiewa – śpiewa, co ktoś, kto maluje –maluje, co ktoś, kto pisze – pisze, ale o to, kim on sam bądź ona sama jest, ponieważ to właśnie taka persona działa na publiczność jak światło, do którego zlatują się ćmy. W tym odcinku „Czasu odzyskanego” zajmujemy się wymyślaniem samego siebie, tworzeniem własnego wizerunku i tym, jak odbiega on od prawdy, jak również: tym, jak prawda, niczym właściciel psa, zaczyna go przypominać. Towarzyszy nam w tej podróży dwóch pisarzy, twórców literatury faktu.Pierwszym jest Truman Capote, bo to serial o nim („Konflikt: Capote kontra socjeta”) jest do tego odcinka pretekstem. Drugim – autor o Trumanie Capocie eseju (wydrukowanego w zbiorze „Fakty muszą zatańczyć”), jeden z najwybitniejszych polskich reporterów, Mariusz Szczygieł. Pytam go o to, jak dawno temu, jeszcze jako chłopak ze Złotoryi, pierwszy raz się wymyślił – i na czym polegało wymyślenie numer dwa, już w Warszawie, gdy przestał pracować w telewizji i został reporterem; o to, na ile umieszczenie samego siebie w reportażu może reportera zniszczyć (jak Capote’a zniszczyły „Wysłuchane modlitwy”); o to, czy gdyby zaczynał swoją karierę w świecie, w którym istniał internet, miałaby ona szansę tak się udać.Zdjęcie okładki odcinku: Michał MutorThis podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Wszyscy diagnozują u siebie traumy. Wszyscy szukają we własnej przeszłości wydarzeń, które ich negatywnie ukształtowały, a ich wyparcie zaważyło na ich życiu. Ten odcinek „Czasu odzyskanego” opowiada nie o traumie indywidualnej, lecz o narodowej. Pretekstem jest „Traumaland”, nowa książka prof. Michała Bilewicza z Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. W „Traumalandzie” Bilewicz skupia się na doświadczeniu dwóch narodów – polskiego i izraelskiego. Sprawdza, w jaki sposób wydarzenia, które miały miejsce na „skrwawionych ziemiach”, jak nazywa je Timothy Snyder, w czasie II wojny światowej i Zagłady, doprowadziły do politycznych zachowań, które mają miejsce dzisiaj. W jaki sposób trauma, wykorzystywana przez partie i ideologie, prowadzi do narodzin narodowych tożsamości?This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Wiadomo, że zdradził i dostał za to trzydzieści srebrników – mało, jak na ówczesną siłę nabywczą tej kwoty. Dlaczego zdradził, skoro nie dla pieniędzy? Może dlatego, że widział w Jezusie politycznego przywódcę, który wyzwoli Jerozolimę spod panowania Rzymian? A może był do tego predestynowany?W drugiej części dyptyku na temat zdrady przyglądamy się historii Judasza, a gościem, który o nim opowiada, jest Tomasz Terlikowski, autor książki „To ja, Judasz. Biografia apostoła”. Terlikowski sam był i jest oskarżany o bycie Judaszem, bo z pozycji prawicowych przeszedł w polskim dyskursie, jeśli nie na pozycję centrową, to na pewno pozycję dialogu. This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Ja wiem, że ty jesteś umoczony, ty zaś wiesz, że ja jestem umoczony. Wiemy też, że umoczeni są nasi koledzy i oni wiedzą, że umoczeni jesteśmy my. Tak, w skrócie, wygląda schemat brudnej wspólnoty, której uczestnicy mają się wzajemnie w szachu, a patologiczne zachowania są na porządku dziennym. Brudnymi wspólnotami mogą być polityczne oligarchie, ale też grupy ludzi, których połączyło to, że zrobili coś złego.Tak jest w nowej powieści Katarzyny Bondy, „Efekcie morza”, zainspirowanej sprawą zaginięcia Iwony Wieczorek. Z Bondą rozmawiam o tym, jak brudne wspólnoty się tworzą, jaki wpływ na nie mają wiek, klasa społeczna i gender uczestników, jak zmieniały się w Polsce po 1989 roku.This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Są takie nazwy własne, które – chociaż odnoszą się do wydarzeń sprzed lat – zrozumiałe są świetnie i dzisiaj. W Polsce należy do nich „Targowica”. Miejsce podpisania konfederacji przeciwników reformowania Rzeczpospolitej Obojga Narodów podjętego przez Sejm Czteroletni przenikło do naszej zbiorowej wyobraźni jako synonim zdrady, czy też szczególnego jej rodzaju – zdrady narodowej. O niej traktuje dzisiejszy odcinek, do którego pretekstem może być niedawny film Marcina Koszałki o „Goralenvolk”. O zdradzie rozmawiam z dr Jarosławem Kuiszem.This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Gościem nowego odcinka „Czasu odzyskanego” jest prof. Wojciech Sadurski, konstytucjonalista związany z Uniwersytetem w Sydney, visiting professor na uczelniach Princeton, Yale i w Nowym Jorku, autor książki „Pandemia populistów”. Analizujemy, jak populizm działa – w jaki sposób zagarnia instytucje, wynaturza je i sprawia, że pracują na jego korzyść. A po co właściwie poruszać ten temat? Zagrożenie populizmem wcale nie minęło, a najlepszym na to dowodem jest nerwowe oczekiwanie na najbliższe wybory w Stanach Zjednoczonych i we Francji.This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy

Ponad pół wieku zajęło filmowi Jerzego Skolimowskiego „Na samym dnie”, by trafić na polskie ekrany. Obraz opowiada o szczególnym momencie w dziejach świata, gdy ludzie byli głodni życia. Dojrzały wówczas dwa pokolenia – ostatnie przedwojenne i wojenne oraz pierwsze powojenne.Gościem premierowego odcinka piątego sezonu „Czasu odzyskanego” jest Jerzy Skolimowski, reżyser, malarz, laureat nagród na festiwalach w Cannes, Berlinie i Wenecji, w 2023 r. nominowany do Oscara za film „IO”. Rozmawiamy o tym, jak w drugiej połowie lat 60. XX wieku trafił do Londynu, gdzie toczy się akcja „Na samym dnie”.This podcast uses the following third-party services for analysis: Chartable - https://chartable.com/privacy