Hans Dorrestijn is te horen in de gloednieuwe MAX/NPO Radio 4-podcast Kerst met Dorrestijn - met Bach onder de Boom. Samen met programmamaker Annette Bakker neemt Dorrestijn het Weihnachtsoratorium van Bach onder de loep. Er is alleen één probleem: Hans weet eigenlijk helemaal niet zoveel van Bach. Gelukkig schuift zijn goede, maar ook eenzame vriend, Bachkenner én dichter Rob Schouten aan.   Benieuwd?  Luister via Spotify: https://open.spotify.com/show/5TzWqN4tbLLqGOCQX180v7 Luister via Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/nl/podcast/kerst-met-dorrestijn/id1600267405 Luister via NPO Radio 5 https://www.nporadio4.nl/podcasts/kerst-met-dorrestijn Luister via MAX Vandaag https://www.maxvandaag.nl/podcast/

In deze speciale aflevering neemt Hans eindredacteur Annette mee het wad op. Het is er prachtig, maar volgens Hans heeft een prachtig landschap betrekkelijk weinig zin als er geen vogels zijn. En dus gaan ze op de Bosplaat op zoek naar Strandleeuweriken en andere vogels. Als ze even neerploffen op een bankje doet Hans een bekentenis: hij bracht ooit de nacht door in het huis van Ellen ten Damme en haar tamme ekster. Hoe hij daar terechtkwam, is te horen in de voorlopig laatste aflevering van Alleen op een eiland de podcast. ⭐⭐⭐⭐⭐ Heb je genoten van de podcast? Geef ons een beoordeling in je favoriete podcast-app en vertel het door!

In deze aflevering het antwoord op de vraag of Hans zich eenzaam voelt. Hans vindt het heerlijk om weer thuis te zijn, bij zijn vissen, piano en tuinvogels. In de één-na-laatste aflevering van de Podcast Alleen op een eiland voegt Hans Dorrestijn daad bij het woord. Hij schrijft een lief gedicht voor Stella Bergsma. Dat is moeilijk, want wie een positief gedicht schrijft verzandt al snel in clichés. Stella heeft op haar beurt iets voorbereid voor Hans. Lukt het ze om iets liefs te produceren, zónder clichés op te schrijven? Hans en Annette bespreken het fenomeen eenzaamheid. Alleen zijn is geen eenzaamheid, vindt Hans. Toch komt eenzaamheid  in vele vormen. Onbegrip zorgt bijvoorbeeld voor een eenzaam gevoel. En je hebt erotische eenzaamheid, eenzaamheid als je iets mist, maar de ergste vorm van eenzaamheid is verveling.    Volgende week een bijzondere bonusaflevering: dan gaan we vogelen!

Hans doet een aantal spraakmakende bekentenissen. Over zijn liefdesleven, zijn gemoedstoestand en over Robert Long.  Hans en Annette blikken terug op het gesprek dat Hans voerde met Stella Bergsma. Hans vindt het een enorme belediging dat zij qua stijl wordt vergeleken met Jan Wolkers, maar over haar muzieksmaak is hij minder te spreken.

Hans Dorrestijn en eindredacteur Annette evalueren het gesprek van Hans met Lies Visschedijk. Volgens Annette kwam Lies er op de Boschplaat maar moeilijk tussen, doordat Hans zelf zo veel aan het woord was.  Hans geeft toe soms jaloers te zijn. Op Lies Visschendijk, omdat ze zo leuk over de natuur kan schrijven. Maar ook op Youp van 't Hek. , omdat hij binnenloopt op 'Flappie', terwijl Hans veel betere liedjes schrijft. Ook vertelt Hans waarom hij zo verzot is op de aardappel. Hij maakt er zelfs liedjes over, zoals de 'Aardappelcantate'.  De aflevering met Lies Visschedijk is op dinsdagavond 27 juli te zien op NPO 2. 

Hans en Annette zijn op Rottumerplaat aangekomen. De opnames voor het televisieprogramma zijn al begonnen wanneer Hans zich openlijk afvraagt of hij dit wel kan, gasten interviewen. Hans is bang dat het zal mislukken. En bovendien is hij veel beter in geïnterviewd wórden. Onzekerheid achtervolgt Hans al zijn hele leven. Hij droomt nog steeds over optredens die volledig in de soep lopen. In deze aflevering doet Hans verslag van zo’n nachtmerrie. De angst voor mislukking is niet erfelijk belast binnen de familie Dorrestijn. Dat bewijst Hans’ zoon Jesse, die ook in het theater staat. Jesse heeft Hans gedicht 'Een oude cowboy' op muziek gezet en treedt daarmee op.  Ik ben een oude cowboy Ik ben haast niets meer waard 'k Werd vanmorgen uitgelachen Door mijn eigen paard

Annette en Hans bespreken bij Hans thuis wat hen te wachten staat op het Rottumerplaat. Er is geen sprake van voorpret, want Hans verheugt zich niet op de reis. Het wordt een hele onderneming. En bovendien doet Hans daar sowieso niet aan; zich verheugen. Dat heeft hij geleerd in het theater. Het kan namelijk altijd tegenvallen. Of eigenlijk: Hans kan altijd tegenvallen.  Verder draagt Hans voor uit het werk van een onbekende collega. En ook uit het boek van één van zijn voorgangers: Jan Wolkers, die ook een aantal dagen op Rottumerplaat doorbracht. Wolkers schreef prachtig over een jonge zeehond die poept. Hans vindt daar het zijne van. In de zesdelige podcast van Alleen op een eiland doet schrijver en cabaretier Hans Dorrestijn verslag van zijn gemoedstoestand tijdens de opnames van het televisieprogramma. Hij voert hier open en ongenuanceerde gesprekken over met eindredacteur Annette Bakker. Van stress op de dag voor vertrek en de ontberingen op het Waddeneiland tot de vogels en gasten die hem een bezoek brengen. Ook haalt hij anekdotes op én draagt hij voor uit het werk van Wolkers en Bomans.

In de zesdelige podcast van Alleen op een eiland doet schrijver en cabaretier Hans Dorrestijn (80) verslag van zijn gemoedstoestand tijdens de opnames van het gelijknamige televisieprogramma. Hij voert hier open en ongenuanceerde gesprekken over met eindredacteur Annette Bakker. Van stress op de dag voor vertrek en de ontberingen op het Waddeneiland tot de vogels en gasten die hem een bezoek brengen. Ook haalt hij anekdotes op én draagt hij voor uit het werk van Wolkers en Bomans.