Deze week in de Taalpolitie: het slechtste boek aller tijden, Irene Iddesleigh. Diens olijke overdaad aan alliteratie tart Taalofficier Van Luyn. Paars proza paradeert parmantig, praalt purper op elke pagina van deze prul, en drijft de lezer tot waanzin. Naast al dit ongelukkige maar fascinerende taalgeweld wordt het glas geheven om de soberheid van Jessie Jazz te vieren, en eten we een bamihapje met een jonge Twent.

De Taalpolitie krijgt het flink voor de kiezen deze week. Letterlijk! Kokende kinderen en een krankzinnige hoeveelheid kankerdiagnoses belanden tussen de kiezen van Officier Van Luyn, die gelukkig letterlijk lik op stuk geeft. Ondertussen raken hij en zijn eigen Sancho Panza, ofwel de taalagent, verwikkeld in een dooltocht door de letterlijke hel op aarde: Eindhoven. Voor één keer zijn ze daar écht de gekste, met straatnamen als Roverbruidegom en Rapunzel. Dat krijgt een staartje. Letterlijk, ja.

Waar slaat het voorvoegsel "ont-" eigenlijk op? Waarom betekent "ontnuchteren" nuchter worden, als "ontdoen" het tegendeel van "doen" is? Een schokkende zaak volgt. Deze week schrikt de Taalpolitie zich bovendien een ongeluk van een hemeltergende en ronduit criminele mail van een hostel. Bovendien hoort u het verschil tussen een vide enerzijds, en een entresol dan wel tussenvloer dan wel mezzanine anderzijds.

Bent u bekend met ons concept? Zo niet, nou, met alle respect, maar waar bent u dan mee bezig? De Taalpolitie haaft hand in deze aflevering vol stuitend gebrek aan vingerspitsengevoel: een commentator serveerde zomaar een Bulgarijse stad met de grond gelijk af, alsmede een vriend die zijn halve weder kraakt omwille van het woord tyfoon. Zeg je nou eigenlijk tyfoon of taifoen? En wat is een kamikaze in de oorspronk? Een foutenfestival dus, en had u nog een geschiedenislesje als bijgerecht gewild? Dat is in elk geval wel het concept. Had het geluisterd? Geniet ervan!

Wat zijn die dekselse dakhazen van de Taalpolitie nu weer op het spoor? Belhamel Freriks spreekt zich uit over het gescheld van de botmuilen in Nederland. We zijn het grofste volk ter wereld, vloeken het vaakst, en dan ook nog eens met ziektes, bijna een unicum in de wereld. Godnondeju, potverdriedubbeltjes, het is tijd de zaak tot op de jandoedelse bodem uit te zoeken!